Charleroi, anders bekeken

Stadsbezoek aan de parel van 'Le Pays Noir'

Charleroi, eens een belangrijk industrieel centrum (koolmijnen en staalindustrie), Het blijft in de overtuiging van velen vooral een stad van vergane glorie, met de bijhorende sociale problemen (hoge werkloosheid- en criminaliteitscijfers). Overal zijn er resten (terrils, gebouwen) zichtbaar waardoor Charleroi en de regio nog steeds bekendstaat als Le Pays Noir, en geassocieerd wordt met mijnen. In de deelgemeente Marcinelle vond in 1956 de grootste mijnramp uit de Belgische geschiedenis plaats in de mijn Le Bois du Cazier. 262 mijnwerkers kwamen om, voornamelijk Italianen (na W.O.II massaal als "gastarbeiders" ingehuurd) en Vlamingen. Sinds kort zijn de oude mijngebouwen ingericht als museum en herdenkingssite. De mijnbouw is ondertussen voltooid verleden tijd, de staalindustrie nog slechts een schim van vroeger, ACEC (elektromechaniek), begin jaren 60 qua omzet nog zo groot als Philips, bestaat niet langer. Chemie (Solvay) en glas (Glaverbel), blijven nog overeind.

Charleroi heeft de neerwaartse beweging weten te stoppen en krabbelt langzaamaan recht uit dit dal zoals duidelijk te merken is tijdens de wandeling. De vernieuwde stationsomgeving bv. mag zeker geslaagd genoemd worden.
Ook de vele initiatieven en realisaties op cultureel vlak tonen de weg en de wil naar een "renaissance" voor stad en regio.

Charleroi heette oorspronkelijk Charnoy. De Spanjaarden maakten van dit dorpje een belangrijke vesting en hernoemden die in 1666 tot Charleroi, naar koning Karel II.

Op het einde van de 19de eeuw is Charleroi een van de belangrijkste schakels in het Noord-West-Europese industriegebied, tussen Engeland en het Roergebied, en wordt het een van de rijkste steden ter wereld.
Na de Tweede Wereldoorlog begon de eonomische achteruitgang, te wijten aan het wegvallen van de zware industrie, maar de stad schakelde geleidelijk aan om naar spitstechnologische activiteiten, om op de dag van vandaag (sinds de fusie van 1977 met 14 randgemeenten) de grootste Waalse metropool te worden met 201.000 inwoners.
Reden te over om de 3^e grootste stad van België (na Antwerpen en Gent) eens een bezoekje te brengen.

Dagprogramma

Voormiddag

9:34 vertrek in Leuven station.
Overstap in Brussel, aankomst in Charleroi 10:53.
Op de trein ontvangt u een stadsplan.

• 1. Vanop het plein voor de "Gare Sud" wandelen we over de Samber en via "Rue de la Montagne" van de benedenstad naar de bovenstad. 
• 2. Op "Place Charles II" ligt het stadhuis en de Sint-Christoffelbasiliek waar met een kort bezoek de sfeer zich al laat voelen.
• 3. Op korte afstand ligt het Museum voor Schone Kunsten. Dit museum verzamelt werken van voornamelijk Waalse artiesten vanaf de 19e eeuw. Van de schilderkunst tot de videokunst, van beeldhouwwerken tot installaties, tekeningen, graveerwerk en nog vele andere.
  We bezoeken er de vaste collectie die gratis toegankelijk is.
  Enkele groten om u nog wat meer te verleiden: François-Joseph Navez, Pierre Paulus, Constantin Meunier, Félicien Rops, James Ensor, Anna Boch, René Magritte, Paul Delvaux… 
• 4. Maar, uiteraard, u kan ook kiezen om deze late voormiddag zelf in te vullen.

• Paleis voor schone kunsten, Place du Manège 1
Het is een bouwwerk dat tegelijkertijd art déco en modernistisch is
De congreszaal is versierd met een muurschildering van Magritte.
Met zijn 1800 plaatsen is de theaterzaal een van de grootste in Wallonië.
• Sint-Christoffelbasiliek
In 1667 beval Lodewijk XIV de bouw van een kapel voor het garnizoen, gewijd aan de verering van de Heilige Lodewijk.
In de 18de eeuw wordt het gebouw uitgebreid en gewijd aan de verering van de Heilige Christoffel.
Hoewel de oorspronkelijke kerk in de loop der tijden veelvuldig verbouwd werd, gaf Joseph André er pas in 1957 zijn huidig majestueus uitzicht aan.
Het nieuwe koor is versierd met een ongelooflijke mozaïek uit glas en goud van 200m2 die de openbaring van Johannes voorstelt

Middag
Restaurant of pic nic, vrij te kiezen

Namiddag
14:15 Gegidste nederlandstalige wandeling met als thema het verleden en de toekomst van Charleroi.
Afspraakplaats: Maison du Tourisme,
Place Charles II 20 in de bovenstad.
Duur van de wandeling: 2 uur